Column: Leiderschap in de Kunststofrevolutie

Het Kunststof Seminar op 14 november werd afgesloten met een krachtige column, voorgedragen door Managing Director van PSP Gijs Langeveld. Je leest de column hieronder.

Denkend aan Nieuw Nederland: Leiderschap in de Kunststofrevolutie

Om met de deur in huis te vallen: Nederland moet het leiderschap in de verduurzaming van de kunststofketen naar zich toetrekken. Ik heb Nederlands bekendste gedicht van Hendrik Marsman herschreven voor vandaag. 

Denkend aan Holland, zie ik de kunst van ondernemerschap: handelsgeest, doorzettingsvermogen en betrokkenheid. Ondernemers die problemen van klanten oplossen en kansen ruiken. Sterke ondernemers in de kunststofindustrie: ik zie circulaire fabrieken, ik zie wereldspelers, en FD-gazellen. Veelal tweede generatie ondernemers die het beter willen doen dan hun ouders. Ik zie slimme bedrijfshallen die gestoeld zijn op een rijke geschiedenis aan maakindustrie.

Denkend aan Holland, zie ik kansen voor kunststofproducten. Producten die ons leven gezonder, makkelijker en milieuvriendelijker maken. Een verpakking die voedsel langer houdbaar maakt, een bouwemmer die gemaakt is van hergebruikt materiaal, of een auto die per saldo minder weegt. Kunststof maakt maatschappelijke vooruitgang mogelijk.  

Aan de horizon zie ik ook donkere wolken en een hoop water op onze ondernemers afkomen. Prijzen van recyclaat. Afzetmarkten die kwartaal op kwartaal krimpen. Recyclers die omvallen. Zorgen voor ondernemers zoals goed personeel, onze concurrentiepositie in een Europese markt of de aanstaande tsunami aan wetgeving. CSRD, PPWR, NCPN, en ga zo maar door. Bovenal, zoals Draghi het schetst, een gebrek aan wilskracht van leiders om de Europese industrie competitief te houden en tegelijkertijd te verduurzamen. Een open economie zoals Nederland heeft veel te verliezen. En daarbij investeert de kunststof sector te weinig in innovatie. Tot slot, zorgen over ons gebruik van fossiele grondstoffen, onze koolstofrijke economie, en zorgen over hetgeen dat we nu nog niet weten.   

Denkend aan Holland, zie ik…. Mijn moeder zei altijd: Holland, dat zijn maar twee van de twaalf provincies. Denkend aan Nederland dus. Maar ja, denkend aan de kunststofindustrie, waar denk je dan aan? Almelo, Bergen op Zoom, Eindhoven, Emmen, Geleen, Heerenveen, Zwolle? In hoeverre is dit Nederland? De toonaangevende bedrijven zijn of worden onderdeel van multinationals. Dus, moet het niet “denkend aan Europa of denkend aan de wereld” zijn?  

Werk in uitvoering aan een Nieuw Nederland. Een cluster van ondernemers in de steigers zetten die elkaar versterken. Zo positioneren we ons als een wereldleider in de transitie naar een duurzamere kunststofsector. Optimalisaties en grensverleggende – en doelzoekende innovaties. Van Valley of Death naar Dutch Circular Polymer Valley. Kunststof als aanjager van transities in andere sectoren. Bioplastics, recyclaattoepassingen, nieuwe vormen van recycling, carbon capture, harmonisatie van ontwerp, noemt u maar op.  

Denkend aan Nieuw Nederland, zie ik voor mij een oneindig laagland met sterke doelen als hoge pluimen aan den einder staan, en in de geweldige ruimte verzonken de innovaties verspreid door het land in een groots verband. En in alle gewesten wordt de stem van krachtige ondernemers gehoord.